Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5296 Esas 2022/1619 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-b-e, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziosmanpaşa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/12/2019 tarihli ve 2018/454 esas, 2019/487 sayılı kararını kapsayan onaylı dosya sureti incelendi.
Dosya aslının diğer sanık yönünden istinaf incelemesi sonrasında bozulmasını müteakip mahkemesince yeni esasa kayıt yapılarak yargılamaya devam ediliyor olması nedeniyle onaylı suret üzerinden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında katılanın zararının karşılanmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesinin şartlarından olan 5271 sayılı Kanunun 230/6-c maddesinde yer alan "Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi, gerekir." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemesince somut bir zarar tespiti yapılması amacıyla katılandan da sorulmak suretiyle basit bir araştırma ile katılanın zararının tespit edilerek, zararın giderilmesi amacıyla sanığa makul bir süre verilmesini müteakip, oluşacak sonuca göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu ... Bakanlığının 14/06/2021 gün ve 94660652-105-34-5517-2021-Kyb kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.07.2021 gün ve 2021/84288 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında 26.10.2018 tarihli uzlaştırma raporuna göre taraflar arasında uzlaşma gerçekleşmediğinden sanık hakkında dava açıldığı, adli soruşturmanın başladığı tarihten hüküm tarihine kadar geçen süre içerisinde sanığın zararı giderme konusunda çabaları ve dosyaya yansıyan bir iradesinin bulunmadığı da dikkate alındığında, mahkemenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Gaziosmanpaşa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/12/2019 tarihli ve 2018/454 esas, 2019/487 sayılı sayılı kararına yönelik Kanun yararına bozma talebinin CMK'nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.