Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3527 Esas 2022/1608 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hazine vekili, 05/05/2014 havale tarihli dilekçe ile Hatay İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü adına davaya katılma talebinde bulunduğu halde, adı geçen kurumun katılan olarak kabulüne yönelik bir karar verilmediği anlaşılmakla birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/11/2006 tarihli, 2006/2-249-247 sayılı, 15/07/2008 tarihli, 2008/9-95-195 sayılı ve 19/10/2010 tarihli, 2010/9-149-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünün suçtan zarar görmesi ve bu hususta herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca, açılan davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Müşteki ... tarafından Cumhuriyet Başsavcılığına sunulan 21/05/2013 havale tarihli dilekçe ile, .... isimli işyerinde 20 gündür ruhsata aykırı yapılan tadilatlar sonucu komşu işyeri girişlerinin ve kamu alanının ihlal edildiğinin belirtildiği, sanığın 16/07/2013 tarihli kolluk beyanında, ..... Limited Şirketine ait olan pastaneyi işlettiğini ve işyeri yetkilisi olduğunu, işyerinin kendilerine ait olduğunu, yaklaşık bir ay önce işyerinin iç kısmında dekorasyon yaptıklarını, dış kısmında herhangi bir dekorasyon ya da tadilat yapmadıklarını, tadilat yaparken izin almadıklarını, tadilat sürecinde duvarların yapısına dokunmadıklarını beyan ettiği, sanığın 25/09/2014 tarihli duruşmada alınan savunmasında ise, suça konu işyerinde tezgahtar olarak görev yaptığını, işyeri ile başkaca bir bağının bulunmadığını beyan ettiği, dosya kapsamında mevcut 18/02/2015 havale tarihli bilirkişi raporunda, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulunun 15/11/1985 tarih ve 1558 sayılı kararı ile tescilli kentsel ve 3. derece arkeolojik sit alanında kalan suça konu yapı ile aynı sırada yer alan tüm işyerlerinin de benzer çıkmalarla görüntü kirliliğine neden olduklarının, dekoratif amaçlı kompozit malzemeden yapılmış eklemeler ile tarihi dokuya, doğal silüet etkisine ya da arkeolojik dokuya herhangi bir zarar verilmediğinin belirtildiği, mahkemece, anılan rapor hükme esas alınarak sanık hakkında beraat kararı verilmiş ise de, eylemin 2863 sayılı Kanunun 65/1. maddesinde açıklanan “izinsiz inşai ve fiziki müdahale” kapsamında kaldığı anlaşılmakla, sanığın ..... Limited Şirketindeki yetki ve görevinin ne olduğu, adı geçen şirkette hangi konumda çalıştığı, dava konusu müdahalelerin kimin sorumluluğunda yapıldığı tereddütsüz şekilde tespit edilerek, sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ve “müdahalenin istenildiği zaman kolaylıkla herhangi bir zarar vermeden sökülebilecek nitelikte olması, aksi düşünüldüğü takdirde dahi sanığın iş yeri çalışanı olduğundan atılı suçtan sorumlu olmayacağı” şeklindeki değerlendirme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.