Esas No: 2021/2366
Karar No: 2022/1667
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2366 Esas 2022/1667 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle haksız yere tutuklanmasından dolayı davalıdan tazminat talep etti. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, davacının talebinin kısmen kabul edilerek 207,90 TL maddi ve 500,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Ancak, davalı vekili tarafından temyiz edilen kararın, temyiz kesinlik sınırının altında kalan tazminat miktarı nedeniyle davalı açısından kesin olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtildi. Bu kararın dayanakları ise 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre olduğu vurgulandı.
Kanunların açıklaması:
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi: Bu madde, HMK’nın yürürlüğe girerken süren davaların ve kanun yollarının nasıl sonuçlandırılacağı hakkında düzenlemeler içermektedir.
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi: Bu madde, HUMK’un bazı maddelerinde değişiklik yaparak tazminat taleplerindeki temyiz sınırını belirlemektedir.
- HUMK’un 427. maddesi: Bu madde, istinaf mahkemesine yapılan temyiz başvurularında temyiz sınırını belirlemektedir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 207,90 maddi, 500,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.080,00 TL olduğu ve hırsızlık suçundan 11.10.2014-17.10.2014 tarihinde 6 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 707,90 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
