MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı kanuni süresi içinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hak kazandığı yıllık izin sürelerinin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Davacı geçici işçi olarak çalışmakta olduğu dönemlerde geçerli bulunan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre, ilgili dönemde yürürlükte bulunan 4857 sayılı İş Kanunu"nda öngörülen sürelerden daha fazla miktarda yıllık izin süresine hak kazandığını ileri sürmektedir.
Dosya içerisinde mevcut olan ve 01.03.2011-28.02.2013 tarihleri arasında yürülükte bulunan toplu iş sözleşmesinde davacının iddiasını doğrular nitelikte düzenleme bulunduğu görülmekte ise de, uyuşmazlık konusu olan ve davacının geçici işçi olarak çalıştığı tüm dönemlerde geçerli toplu iş sözleşmelerinde aynı yönde düzenleme bulunup bulunmadığı tespit edilmeksizin sonuca gidilmesi isabetsizdir.
Öte yandan; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı işçiye geçici işçi statüsünde çalıştığı bazı yıllarda, toplu iş sözleşmelerinde kadrolu işçiler için öngörülen sürelerde yıllık izin kullandırılmış olması sebebi ile bu dönemler ve sonrasında kadrolu işçiler için öngörülen sürelerde yıllık izne hak kazandığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmektedir. Bu hesaplama biçimi ile doğru sonuca ulaşıldığından da bahsedilmez.
Bu durumda, öncelikte uyuşmazlık konusu tüm çalışma döneminde geçerli toplu iş sözleşmesi örnekleri celp edilerek, davacı işçinin geçici işçi ve kadrolu işçi olduğu dönemlerde hak kazandığı yıllık izin süreleri ayrı ayrı belirlenmeli ve davacının toplam olarak hak kazandığı yıllık izin süresinden işveren tarafından kullandırılan toplam yıllık izin süresi mahsup edilmek sureti ile belirlenecek bakiye yıllık izin süresi üzerinden hesaplama yapılmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.