Esas No: 2020/10862
Karar No: 2022/1654
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10862 Esas 2022/1654 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, nitelikli cinsel istismar suçundan 150 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı fakat beraat ettiği için tazminat talebinde bulundu. Yerel mahkeme, davacının talebini kısmen kabul ederek 3.576,12 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmetti. Ancak, davacı lehine belirlenen manevi tazminat miktarı ve maddi tazminatın hesaplanma yöntemi belirlenen ölçütlere uymadığı için bu karar temyiz edildi. Yargıtay da temyiz itirazlarını haklı buldu ve hüküm BOZULDU.
Kanun maddeleri: Davalı lehine hükmedilen manevi tazminat tutarı ve maddi tazminatın hesaplanma yöntemi Kanuna aykırı olduğu için karar, 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMUŞTUR.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.576,12 TL maddi ve 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Ereğli Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/101 Esas ve 2015/169 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli cinsel istismar suçundan 27.03.2012- 24.08.2012 tarihleri arasında 150 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 22.01.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve Kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 10.000,00 TL maddi, 200.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 3.576,12 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" olan dava türünün "CMK 141-142 Gereği tazminat" olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
2-Maddi tazminatın, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "3.505,14" TL yerine, hatalı hesap yapılarak bu miktarın üzerinde kalacak şekilde "3.576,12" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
