Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3744 Esas 2022/1670 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 34.011,54 TL maddi ve 100.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarih, 2016/435 - 2017/249 sayılı davacı lehine 40.487 TL maddi, 530.000 TL manevi tazminat takdir edilmesine ilişkin hükmünün davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 09.10.2019 tarih, 2019/800 - 2019/2157 sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı davacı vekili ve davalı vekil tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 08.06.2020 tarih, 2020/16 - 2020/3129 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma ilamına uyularak Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucu kurulan 20.10.2020 tarihli hükmün davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine CMK'nın 307/3. maddesi gereğince dosya Dairemize gönderilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/294 Esas – 2016/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütü üyeliği suçundan 27.04.2009 – 30.07.2009 tarihleri arasında 3 ay 3 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, 05.09.2011 – 11.02.2015 tarihleri arasında 3 yıl 5 ay 6 gün hükümlü olarak kalıp infazın durdurulması üzerine yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 18.10.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 200.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 40.487 TL maddi, 530.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda, maddi tazminatın 46.677,32 TL’ye yükseltilmesi, manevi tazminatın 140.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede maddi tazminatın 34.011,54 TL olması gerektiği, hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğu gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine dosyanın gönderildiği İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda 34.011,54 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, davacı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.