Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/7454 Esas 2019/7656 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine başlatılan ilamlı takipte, borçlunun icra mahkemesine başvurusunda, yabancı para alacağına ilişkin düzenlenen icra emrindeki faize itiraz ettiği, mahkemece şikayetin kabulüne karar verildiği, ilk derece mahkemesi kararına karşı alacaklı ve borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 22. Hukuk Dairesinin 20.12.2016 tarih ve 2016/161 E. - 2016/1118 K. sayılı kararı ile borçlunun (davacının) istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
HMK’nın 359/1-e maddesi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında; “taraflar arasında uyuşmazlık konusu olan veya olmayan hususlarla bunlara ilişkin delillerin tartışması, ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebebin” yer alması gerektiği düzenlenmiştir. Zira bir mahkeme kararının gerekçesi, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyar.
Yine HMK"nun 359/2. maddesinde " Hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen harç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir" denilmektedir.
Somut olayda, borçlunun faize ilişkin şikayetinin kabulü üzerine, ilk derece mahkemesi kararının alacaklı ve borçlu tarafından istinaf edilmesine rağmen, Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçesinde alacaklının istinaf sebepleri yönünden inceleme yapıldığı, hüküm kısmında ise borçlunun (davacının) istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmüş olup, bu durumda HMK’nın 359. maddesine uygun karar verilmek üzere Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 22. Hukuk Dairesinin 20.12.2016 tarih ve 2016/161 E. - 2016/1118 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre temyiz itirazlarının bu aşamada değerlendirilmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 02/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.