Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2363 Esas 2020/3550 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2363
Karar No: 2020/3550

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2363 Esas 2020/3550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında, davalı kadının temyiz itirazlarının bir kısmı yersiz bulunarak reddedilmiştir. Davacı erkek tarafından açılan eylemli ayrılık hukuki sebebine dayalı boşanma davası kabul edilmiş, fakat kadının cevabı sürede olmaması nedeniyle maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmemiştir. Temyiz sürecinde davalı kadının tüm kararın hukuka aykırılığını ileri sürerek istinaf başvurusunda bulunduğu ve maddi ve manevi tazminat haklarını talep ettiği belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise tebligatların usulsüz olduğunu, ancak bu yönde istinaf başvurusu yapılmadığı için yanılgıya düşmeyeceklerini ifade etmiştir. Ancak davalı kadının savunma hakkının kısıtlandığını ileri sürdüğü ve istinaf incelemesinin buna göre yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, dosya kapsamına göre davalı kadının maddi ve manevi tazminat istemlerinin süresinde olduğu kabul edilmelidir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesinin, davalının maddi ve manevi tazminat taleplerini değerlendirmemesi yetersiz gerekçe olarak nitelendirilerek kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararında Türk Medeni Kanunu'nun 166/son maddesi hükümlerinin uygul

2. Hukuk Dairesi 2020/2363 E. , 2020/3550 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı erkek tarafından eylemli ayrılık hukuki sebebine dayalı açılan boşanma davasının (TMK m. 166/son) yapılan yargılaması sonunda mahkemece davanın kabulü ile tarafların Türk Medeni Kanunu"nun 166/son maddesi uyarınca boşanmalarına, kadının cevabı sürede olmadığından bahisle maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş,verilen karar davalı kadın tarafından tamamı yönünden istinaf edilmiş, bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan incelemede tebligatların usulsüz olduğu, ancak, davalı tarafından bu yönlere ilişkin açıkça istinaf başvurusunda bulunulmaması nedeniyle yanılgıya değinilmekle yetinildiği görülmüştür. Oysa, davalı kadın kararın tümüyle hukuka aykırılığını ileri sürerek istinaf etmiş, maddi ve manevi tazminat haklarını talep etmiş bulunmakla; dava dilekçesinin tebliğinin usulsüzlüğünü de kapsayacak şekilde savunma hakkının kısıtlandığının ileri sürüldüğü ve istinaf incelemesinin buna göre yapılmasının gerektiği anlaşılmaktadır.
Diğer yandan dosya kapsamına göre; davalı kadının maddi ve manevi tazminat istemlerinin süresinde olduğunun kabulü gerekir. O halde, bölge adliye mahkemesince istinaf istemi doğrultusunda davalı kadının maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında da olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile davalının maddi ve manevi tazminat taleplerinin değerlendirilmemiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 01.07.2020 (Çrş.)