Esas No: 2020/11664
Karar No: 2022/1688
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11664 Esas 2022/1688 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan tutuklanmış ve daha sonra beraat etmiştir. Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle davalıdan tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davacının 4.448,92 TL maddi tazminat ve 10.000,00 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmiştir ancak temyiz talebi reddedilerek karar onanmıştır. Kararda, davacının tazminat talebinin dayanağı olan kanun maddesi 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi olarak belirtilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi, \"Tutuklama veya yakalama nedeniyle kovuşturma yapılmamışsa, davanın açılmasından itibaren üç ay içinde yetkili ve görevli mahkemeye başvurmak suretiyle tazminat talebinde bulunulabilir. Bu talepte, tutuklama veya yakalama kararının kaldırılmasından sonra, verilen kararda ya da ayrıca yapılan bir yargılama sonucunda beraat hükmünün kesinleştiği tarihten itibaren başlayarak, toplam süresi altı ayı geçmemek üzere geçtiğimiz her gün için tazminat istenebilir. Tazminatın tahsili, hükümle öngörülen kanuni yollara başvurulmak suretiyle yapılır.\" şeklindedir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 4.448,92 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 27/09/2011 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/6 Esas–2012/179 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 27.09.2011–12.04.2012 tarihleri arasında 198 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 4.448,92 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında dava türü olarak “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine “yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat” yazılması, “19.01.2016” olan dava tarihinin yazılmaması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, tazminat miktarlarının fazla olduğuna, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
