Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3778 Esas 2022/1680 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 98.801,16 TL maddi ve 480.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/306 Esas – 2017/42 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Türkiye Cumhuriyeti anayasasının tamamını veya bir kısmını tağyir ve tebdil veya ilgaya ve anayasa ile teşekkül etmiş olan Türkiye Büyük Millet Meclisini iskata veya vazifesinin yapmaktan men'e cebren teşebbüs etmek suçlarından 09.10.2002 – 26.10.2016 tarihleri arasında 14 yıl 17 gün gözaltında, tutuklu ve hükümlü kaldığı, Anayasa Mahkemesine yapılan bireysel başvurusunun kabul edilmesi üzerine yeniden yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.04.2017 tarihinde kesinleştiği, tahliye tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 450.000 TL maddi, 1.800.000 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 87.156 TL maddi, 200.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda manevi tazminatın 300.000 TL’ye yükseltilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede maddi tazminatın 98.801,16 TL olması gerektiği, hükmedilen manevi tazminatın eksik olduğu gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine dosyanın gönderildiği Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılarak 98.801,16 TL maddi, 480.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğua, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 26.02.2020 tarihli, 2019/4619 Esas, 2020/618 Karar sayılı “davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne” ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 07.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.