Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3709 Esas 2022/1728 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/-a-4, 52/2-4, 53/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın idaresindeki kamyonet ile gündüz vakti, 3.5 metre genişliğindeki iki yönlü, dik eğimli yolda, kamyonetini evinin önüne geri geri park etmek istediği sırada, kamyonetin eğimli yoldan aşağıya doğru kaydığı ve yol içinde yaya olan iki kişiye, aracın ön kısmı ile çarptığı, şikayetçi olmayan bir kişinin yaralanmasına, bir kişinin ise ölmesine tam kusurlu olarak neden olduğu olayda; 12/06/2015 tarihli bilirkişi tespit tutanağı ile kamyonetin fren vestanaus emiş hortumunu üzerindeki lastik özelliğini kaybettiği ve yerinden çıkmış olması nedeni ile fren pedalı basma özelliğini kaybetmesi ile aracın eğimli yolda durmasının zorlaştığının tespit edildiği, sanığın aracı ile devamlı söz konusu yerden geri geri yokuş aşağı indiği gözetildiğinde freni kullanmak durumunda bulunduğu ve frenin özelliğini kaybettiğini anlamasının mümkün olmaması nedeni ile sanığın tam kusurlu olduğu yönündeki bilirkişi raporu ve mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdüafiinin frendeki arızanın kazaya neden olduğu, bu nedenle sanığın kusuru bulunmadığına, cezanın fazla olduğuna; katılanlar vekilinin ise ölen ile aralarında akrabalık bulunan sanık hakkında husumet bulunduğuna, kasten öldürdüğünü, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.