Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7251 Esas 2020/5153 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın sanıkla olay tarihinden yaklaşık iki yıl önceden beri arkadaş oldukları, katılanın çalışmış olduğu işten ayrılması üzerine sanığın katılana, işinin olmadığını, kendisinin ..."dan hayvan alarak kendisine gönderebileceğini, bu şekilde de para kazanacağını teklif ettiği, teklifi kabul eden katılanın sanık ile anlaştığı ve sanığın katılana elinde ne kadar para varsa kendisine göndermesi gerektiğini bu şekilde de hayvan alabileceğini söylediği, katılanın elinde bulunan toplam 6.500 TL’yi sanığın hesabına yatırdığı, ancak sanığın hayvanları katılana getirmediği gibi parasını da iade etmeyerek atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Katılan beyanı, sanığın tevilli ikrarı ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 51. maddesi gereğince adli para cezasının ertelenemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde sanık hakkında hapis cezasının yanında tayin edilen adli para cezasının da ayrım yapılmaksızın ertelenmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.