MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 24/11/2009 tarih ve 2006/197-2009/307 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı TPMK vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen dava dilekçesiyle; müvekkilinin mobilya ürünlerinin üretim ve pazarlaması alanında faaliyet gösterdiğini, 2003/02736 numarası ile davalı TPMK’ye tasarım tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun Tasarım Bülteninde ilanı üzerine, diğer davalıların itirazda bulunduğunu, itirazın kısmen kabulüne karar verildiğini, oysa müvekkili şirkete ait 2003/02736 numaralı başvurunun, tüm tasarımlar itibariyle yeni ve ayırt edici olduğunu, bu nedenlerle usul ve yasaya aykırı olan TPMK YİDK’nun 2005-T-3 sayılı kararının iptaline ve tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili; başvuru ile itiraza dayanak dökümanlarda yer alan tasarımların benzer olduklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı CASA Mobilya Ltd. Şti. vekili; davacı başvurusunun müvekkili tasarımlarıyla aynı olduğunu, farklılıkların küçük ayrıntılardan ibaret olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı ... vekili; davacı tasarımlarının müvekkili tasarımlarıyla aynı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkememizce, tüm dosya kapsamına göre; dava konusu 16.09.2003 tarihli 2003/02736 sayılı 33 sıra nolu tasarım ile itiraza dayanak 26.06.2002 tarihli 2002/01570 sayılı 5 sıra nolu tasarım karşılaştırıldığında kanepenin oturma yüzeyinin her iki yanda yukarıya doğru katlanması açısından tasarımların benzer olduğu, ancak yaslanma yüzeyi ve bu yüzeyin genel hatları ile ayakların tasarımının farklı olduğu; tasarımların birbirlerinin aynısı olmadığı, 554 sayılı KHK"nın 7. maddesi anlamında bu tasarımların bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimler arasında yeterince belirgin bir farklılık bulunduğu, ve 39 sıra nolu tasarım ile itiraza dayanak 22.07.1999 tarihli 006820 sayılı 3 sıra nolu tasarım karşılaştırıldığında, bu tasarımların minderlerin kolçakla ilişkisi, minder sayısı ve ayak tasarımları açısından birbirinden farklı olduğu, yenilik ve ayırt edicilik koşullarını taşıdığı, diğer tasarımlar yönünden davacı başvurusunun yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını taşımadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, TPMK YİDK"nın 2005-T-3 sayılı kararının 2003/02736-33,39 sıra nolu tasarımlar yönünden kısmen iptaline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPMK vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.