Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4737 Esas 2022/12137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nun 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Yasanın 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve /veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, takdir hakkının kullanımına ilişkin de kanunda bir ölçüt getirilmediği ve bozma üzerine yapılan yargılamada gerekçeli kararda “...dosyada etkin pişmanlığın sorulması, birleştirme hususunun değerlendirmesi gerekmekle ve dosya kapsamı da göz önüne alınarak ...” gerekçesiyle basit yargılama usulü uygulanmayarak genel hükümlere göre karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdiri olduğundan tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanığın cezasında TCK’nun 62/1. maddesi uyarınca takdir indirim uygulanması sırasında adli para cezasının 1666 gün yerine 1667 gün olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas olabilecek mahkumiyetlerin en ağır ceza içeren ilamı yerine yazılı ilamın tekerrüre esas alınması,
3- Sanık hakkında 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa uygulandığı kabul edilmekle; hüküm fıkrasında 6545 sayılı Yasa ve 7242 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/22. ve 5/2. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bozulmasına ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1- Hükmün adli para cezasının belirlenmesine ilişkin bendinden “1667” ve “33.340,00 TL” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine sırasıyla “1666” ve “33.320,00 TL” ibarelerinin eklenmesi,
2- Hükmün tekerrüre ilişkin 3 numaralı bendinin çıkarılarak yerine "Sanığın Ömerli Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2009/20 E. ve 2010/14 K. sayılı ilamı ile tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğundan, sanığın hapis cezasının TCK'nun 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına, ancak aleyhe değiştirme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1342 Esas 2011/1269 Karar sayılı ilamı esas alınarak belirlenmesine" ifadelerinin eklenmesi,
3- Hüküm fıkrasından 5607 sayılı Yasanın 3/22. ve 5/2. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin kısımların çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.