Vergi Usul Kanunun Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8158 Esas 2019/872 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8158
Karar No: 2019/872
Karar Tarihi: 24.01.2019

Vergi Usul Kanunun Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8158 Esas 2019/872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa aykırı davranışları nedeniyle mahkum edilmiştir. Sanık, suçlara konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişki temelinde düzenlendiğini savunmaktadır. Mahkeme, sanığın savunmasının doğruluğunu belirlemek için vergi inceleme raporları, dava dosyaları, tanıkların ifadeleri ve faturaların gerçekliği hakkında belgelerin getirilip incelenmesi gerektiğini belirtmektedir. Ayrıca, mahkeme sanığın kazanılmış hakkını saklı tutarak, kararda geçen kanun maddelerinin detaylı olarak incelenmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Bu kanun maddeleri Vergi Usul Kanunu ve Türk Ceza Kanununun ilgili maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/8158 E. , 2019/872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunun Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelemesi:
Sanığın suçlara konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması, suç unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
1- Suçlara konu olan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2- Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3- Faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
4- Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;

a) Faturayı düzenleyen şirkete ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullananlara ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
b) Daha sonra, faturaları düzenleyen şirket ile kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
5- Kabule göre;
a) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.