Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6758 Esas 2022/1814 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK'nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK'nın 134/1-1, 31/3, 62/1, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk ve suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 134/1-1, 31/3, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezasından çevrilen 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesi uyarınca 3 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8-c maddesi gereğince 1 yıl süreyle internet kafelere girmesinin yasaklanmasına dair Silifke Sulh Ceza Mahkemesinin 08.03.2012 tarihli ve 2011/1042 Esas, 2012/274 Karar sayılı kararının 26.05.2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde 14.03.2015 tarihinde TCK'nın 86/2. maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçunu işlediği ve Silifke 4. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan suça sürüklenen çocuğun iki kez mahkumiyetine karar verdiği, hükümlerin 16.10.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Silifke 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli ve 2016/107 Esas, 2016/164 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suça sürüklenen çocuk ... tarafından, sınıf arkadaşı olan mağdur ... adına ve onun bilgisi dışında açılan sahte facebook hesabında, mağdurun kullanımındaki cep telefonu numarasının 13.10.2010 tarihine kadar yayımlanması biçiminde suça sürüklenen çocuğa isnat edilen ve iddianamede TCK'nın 134. maddesinin 1. fıkrasındaki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğu iddia edilen eylemin, aynı Kanunun 136/1. madde ve fıkrasındaki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçu kapsamında değerlendirilebileceği belirlenerek yapılan incelemede:
Suça sürüklenen çocuğa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, TCK’nın 136/1. madde ve fıkrasında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme başlığı altında yaptırıma bağlanmış olup, TCK'nın 66/1-e maddesi gereğince anılan suçun asli dava zamanaşımı süresinin 8 yıl, aynı Kanunun 67/4. maddesi göz önünde bulundurulduğunda kesintili dava zamanaşımı süresinin ise 12 yıl olduğu; ancak, 13.10.2010 tarihinde işlendiği iddia edilen eylemin işlendiği sırada suça sürüklenen çocuğun onbeş yaşını doldurmuş olup da onsekiz yaşını doldurmamasından dolayı TCK’nın 66/2. maddesi uyarınca 15-18 yaş grubundaki suça sürüklenen çocuk açısından asli dava zamanaşımı süresinin 5 yıl 4 ay, kesintili dava zamanaşımı süresinin ise 7 yıl 12 ay olduğu, TCK'nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık kesintili dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26.05.2012 tarihi itibarıyla durduğu, denetim süresi içinde kasıtlı yeni suçun işlendiği 14.03.2015 tarihinde yeniden işlemeye başladığı ve önceden işleyen süre ile sonradan işleyen süreler birbirine eklenmek suretiyle hesaplandığında, 7 yıl 12 aylık dava zamanaşımının, 13.10.2010 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, CMK'nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar da bulunmadığından, suça sürüklenen çocuğun ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, sair yönleri incelenmeksizin hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; suça sürüklenen çocuk hakkındaki davanın TCK'nın 66/1-e, 66/2, 67/4 ve CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 09.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.