Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/31529 Esas 2013/32467 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/31529
Karar No: 2013/32467

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/31529 Esas 2013/32467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, bir hastanede doğum yapan annelerinin doktorların kusurları nedeniyle vefat ettiğini ileri sürerek tazminat talep etmiştir. Ancak mahkeme, davacıların tüketici olmadığını ve dava konusunun Tüketici Korunması Kanunu'nun kapsamı dışında olduğunu belirterek görevsizlik kararı vermiştir. Temyiz sürecinde ise Yargıtay, davacıların tüketici olmadığının doğru olduğunu ama görevsizlik kararı verilmesinin hatalı olduğunu belirtmiştir. Mahkemenin işin esasına girerek karar vermesi gerektiği vurgulanmıştır.
4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun, mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsamaktadır. Tanımlar bölümünde mal, satıcı ve tüketici tanımları da yer almaktadır. Hizmet ise bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyet olarak tanımlanmıştır. 23. madde ise tüketici mahkemelerinin uygulama yetkisine işaret etmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2013/31529 E. , 2013/32467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacılar, murisleri Necla İşcan"ın davalı şirkete ait özel hastahanede doğum yaptığını, ancak davalı şirketin çalışanları olan doktorların kusurları yüzünden vefat ettiğini ileri sürerek 110.000 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 10.000 TL masraf bedelinin tahsilini istemişlerdir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3.maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki
faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır. Yine anılan yasanın 3/d maddesinde, "hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyet" olarak tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin diğer bir anlatımla tüketici işleminin olması gerekir. 4077 sayılı yasanın 23. maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Somut olay değerlendirildiğinde, taraflar arasındaki ilişki vekalet sözleşmesi olup davacının Yasada tanımlanan şekilde tüketici olmadığı anmaşılmaktadır. Hal böyle olunca davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi değil, Genel mMahkemeler görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda karanılmış hak söz konusu olmaz. O halde mahkemece işin esasına girilerek hasıl olacak sonuca uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde görevsizlek kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 24.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.