MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin 28.08.2010-24.10.2013 tarihleri arasında davalı asıl işveren......Demir Çelik A.Ş.’ye ait işyerinde, diğer davalı alt işveren ... Makine Mühendislik ve Hiz. Org. San. Tic. A.Ş. işçisi olarak çalıştığını, iş akdinin ... Makine Mühendislik ve Hiz. Org. San. Tic. A.Ş. tarafından 24.10.2013 tarihinde haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı...A.Ş vekili, davacının anahtar teslimi iş sözleşmesine istinaden işi üstlenen diğer davalı şirketin işçisi olduğunu belirterek husumet itirazında bulunmuş ve davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davacı ile yapılan sözleşmenin belirli süreli olduğunu kıdem tazminatı talep edemeyeceğini, iş akdinin iş kanunun 25/2-g maddesi gereğince haklı nedene dayalı olarak feshedildiğini, alacak taleplerinin haksız bulunduğunu beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.

Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davalı......Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş.’nin dava konusu işçilik alacaklarından sorumlu olup olmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesinin altıncı fıkrasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi; “bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişki” olarak tanımlanmıştır.
Somut olayda, Mahkemece, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu gerekçesiyle, davalı......Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş.’nin 4857 sayılı Kanun’un 2/6. maddesi kapsamında asıl işveren sıfatıyla işçilik alacaklarından sorumlu olduğu kabul edilmiştir.
Davalılar arasında 22.06.2011 tarihinde imzalanan “Çelik Kontruksiyon, Montaj, Mekanik Montaj, Çelik ve Mekanik Demontaj, Çatı ve Cephe Kaplama İşleri, Mevcut Boru Hatlarının Yenilenmesi, Yeni Boru Hatlarının Çekilmesi İşleri Yaptırılması” başlıklı sözleşme dosyaya sunulmuştur. Bu sözleşmede, işin konusu, “İşletmelerimizde yapılacak, yatırım yenileme ve bakım çalışmaları kapsamında; çelik konstrüksiyon montaj, mekanik montaj, çelik ve mekanik demontaj, mevcut çelik konstrüksiyon ve yeni yapılan binalar ile boru hatlarının boyanması gibi işler” şeklinde özetlenmiştir. Sözleşmenin 2. maddesinde, işin kapsamının, çelik konstrüksiyon montaj işleri, mekanik montaj işleri, boru hatlarının değiştirilmesi veya yeni hatların çekilmesi ( gaz, su, hava, oksijen, azot, argon, hidrolik, pnömatik), çelik konstrüksiyon binaların çatı ve cephe kaplamalarının yapılması, çelik konstrüksiyon bina ve tesislerin demontajı, mevcut ya da yeni yapılan çelik konstrüksiyonun ve boru hatlarının boyanması işleri olduğu belirtilmiştir.
Yine sözleşmenin ilgili maddelerinde, hak ediş usulü ile çalışılacağı, müteahhitten kesin teminat alınacağı ve işin süresinin “1+1 yıl” olduğuna ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır.
Sözleşme kapsamı ve yapılan iş itibariyle, davalılar arasındaki sözleşmenin eser sözleşmesi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. İşin belirlenen süre içerisinde tamamlanıp teslimi ile sona ermesinin kararlaştırılması ve sözleşme konusu işte davalı... Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş.’nin işçisinin çalıştığının iddia ve ispat edilmemesi de gözetildiğinde, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunmadığı sonucuna ulaşılmaktadır. İş sahibine tanınan denetim ve kontrol yetkisi kapsamında, sözleşme konusu işin, sözleşmeye uygun yapılıp yapılmadığının davalı......Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş.’nin işçileri tarafından kontrol edilmesi ile işte kullanılacak malzemelerin ve bir kısım araçların iş sahibi tarafından temin edilmesine yönelik sözleşme hükümlerinin varlığı, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğunu göstermez.
Anılan sebeplerle, davacının davalı......Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş. nezdinde 28.08.2010 - 24.10.2013 tarihleri arasında çalıştığı yönünde iddiası bulunmasına karşın dosyaya yalnızca 22.06.2011 tarihli sözleşmenin ibraz edilmiş olduğu anlaşılmakla, öncelikle davalılar arasında 22.06.2011 tarihinden önce imzalanmış hizmet alım sözleşmelerinin getirtilmesi suretiyle davacının 28.08.2010 - 22.06.2011 tarihleri arasında geçen çalışma dönemi yönünden de yukarıda belirtilen hususlara göre asıl işveren-alt işveren ilişkisinin mevcut olup olmadığı bakımından değerlendirme yapılarak, 22.06.2011 tarihli sözleşme sonrası dönemde ise davalı......Demir Çelik San. ve Tic. A.Ş.’nin taraf sıfatı bulunmadığı gözetilerek yeniden bir karar verilmesi gerektiğinden, eksik incelemeye dayalı karar hatalı bulunup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi bakımından uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; davacının Dairemizce aynı gün temyiz incelemesi yapılan 2017/22172 esas sayılı dosyada tanık olarak verdiği; işyerinde yalnızca son dört aya ilişkin fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmediği, yönündeki ifadesinin kendisi bakımından bağlayıcı olduğu ve fazla mesai ücreti alacağının hesaplamasında dikkate alınması gerektiği gözetilmeksizin verilen karar isabetli olmayıp, bir diğer bozma gerekçesi bulunmaktadır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.