Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2502 Esas 2020/3523 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2502
Karar No: 2020/3523

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2502 Esas 2020/3523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasıyla ilgili kararda, davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, diğer temyiz isteği de reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri HMK'nın 362. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırları her yıl yeniden değerleme oranında artırılmaktadır. Karar tarihi itibarıyla temyiz parasal sınırı '58.800,00 TL' olarak belirlenmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2502 E. , 2020/3523 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından ziynet alacağı davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ile yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalının ziynet alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "58.800,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 33.546,00 TL ziynet alacağının ödenmesine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2 bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, ziynet alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1 bentte açıklanan sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
01.07.2020 (Çar.)