8. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/13646 Karar No: 2018/19492 Karar Tarihi: 29.11.2018
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/13646 Esas 2018/19492 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir ecrimisil davasında, davacının malik olduğu taşınmazın kamulaştırma işlemleri sonrası davalı kurum tarafından taşınmazına giriş yapıldığı gerekçesiyle 60.000 TL ecrimisil talebinde bulunduğu, davanın kısmen kabul edildiği ve davalı vekilinin zamanaşımı definde bulunduğu belirtilmiştir. Mahkemenin vekalet ücretine ilişkin olarak hüküm tesis ettiği fakat yanılgılı değerlendirme sonucu sadece 1.500 TL vekalet ücretine hükmettiği ve bu nedenle kararın HUMK'un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda herhangi bir kanun maddesi detaylı olarak açıklanmamıştır.
8. Hukuk Dairesi 2018/13646 E. , 2018/19492 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Ecrimisil (Kamulaştırmasız Elatmadan Kaynaklı)
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı vekili, müvekkilinin kayden maliki olduğu 108 ada 4-6 parsel sayılı taşınmazların......... göl alanı içerisinde kaldığını, davalı tarafından 2011 yılının sonunda kamulaştırma işlemlerine başlandığını ve bedel tespiti davasının açıldığını ileri sürerek, davalı kurum tarafından müvekkilinin taşınmazına ......de bulunulması sebebiyle dava tarihinden geriye doğru 2007-2008-2009-2010-2011 yılları için, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 60.000 TL ecrimisilin ait olduğu dönem sonlarından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş ve davanın esastan reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Dava; ecrimisil istemine ilişkindir. 1) Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2) Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; Somut olayda; Mahkemece; “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği davacı yararına 1.500 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine...” şeklinde hüküm tesis edilmiştir. Eldeki davada 41.166,6 TL ecrimisile hükmedilmiş olması nedeniyle mahkemece davacı lehine 41.166,60 TL üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle 1.500 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de; hüküm sonucu itibarıyla doğru olduğundan ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden temyiz edilen hükmün HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 4. bendindeki: "1,500 TL" ibaresinin çıkarılmasına ve yerine "4.828,32 TL nispi " ibaresinin eklenmesine ve bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte açıklanan sebeplerle reddine, HUMK’un 440/1. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 29.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.