MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1 maddesi uyarınca teşdiden netice 1 yıl 6 ay hapis 100 gün adli para cezası,TCK"nın 52/2 maddesi uyarınca netice 2.000 TL adli para cezasına çevrilmesi

Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın ...ilçesinde taksi durağında taksi şoförü olarak çalışan şikayetçi ile tanıştığı ve... ilçe merkezindeki ...isimli lokantaya para vererek ortak olduğunu söylediği, 1 gün sonra güven uyandırmak için şikayetçiyi lokantaya davet ettiği burada çay içtikleri, bu şekilde sanığın şikayetçiyi lokantaya ortak olduğuna dair inandırdığı ve güven uyandırdığı, sanığın daha sonra ..."deki işlerinden dolayı alınacak mallar olduğunu söyleyerek şikayetçiden taksisi ile kendisini ..."ye götürmesini istediği, birlikte ..."ye geldikleri, sanığın oluşturduğu güven ortamı sonucunda telefon açıp geri iade etmek üzere şikayetçiden cep telefonunu istediği, ayrıca 200 TL para talep ettiği, akabinde arkadaşına bakıp geleceğini söylediği, şikayetçinin de cep telefonunu ve parayı sanığa verdiği, sanığın bunları alarak uzaklaştığı ve geri dönmediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 03/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.