Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7023 Esas 2020/5142 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7023
Karar No: 2020/5142
Karar Tarihi: 09.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7023 Esas 2020/5142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana emekli olabileceğini söyleyip 2.200 TL, sonra 1.400 TL ve 1.800 TL olmak üzere toplamda 5.400 TL alarak emeklilik işlemlerini yapmadı. Asliye Ceza Mahkemesi sanığı dolandırıcılık suçundan mahkum etti. Dosya uzlaşma kapsamında olduğu için uzlaşma bürosuna tevdi edildi, ancak uzlaşma sağlanamadı. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmediği için bozmaya uyulmadı. Delillere ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdir nedeniyle sanığın fazla ceza verildiğine dair temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onaylandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi (zincirleme suç)
- 6763 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 34. maddesi (uzlaşma)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. madde fıkraları (uzlaşma)
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 52/2-4, 53 maddeleri (dolandırıcılık suçu)

15. Ceza Dairesi 2018/7023 E. , 2020/5142 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; ...nun 157/1,52/2-4,53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana tanıdıkları olduğunu, kendisini emekli edebileceğini söyleyip önce 2.200 TL, sonra 1.400 TL ve 1.800 TL olmak üzere toplamda 5.400 TL alıp emeklilik işlemlerini yapmadığı şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılandan birden fazla menfaat temin etmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın fazla ceza verildiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.