Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11409 Esas 2022/1875 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/106 Esas - 2015/285 Karar sayılı ceza dosyasında yapılan yargılama sonunda davacının silahla yağma suçundan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.12.2015 tarihinde kesinleştiği, davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün ''Haksız gözaltı nedeniyle tazminat'' olarak yazılması, ''08.02.2016'' olan dava tarihinin yazılmaması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Davacının 1.500,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyası kapsamında davacının yakalanmadığı ve gözaltına alınmadığı gerekçesiyle davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davacının gözaltına alındığına ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.