Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7109 Esas 2019/7641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz dışı sanık ... hakkında, müşteki ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davası ile ilgili bir hüküm kurulmamış ise de, bu konuda zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Katılan sanık ..."nin temyiz talebi bulunmadığı, Uyap üzerinden yapılan incelemede, sanık ..."ın temyiz talebinin ..."nin temyiz talebi olarak sehven kayıt edilmiş olduğu görüldüğünden, sanık ... hakkında ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen HAGB kararına yönelik temyiz talebi bulunmadığı gibi, yine katılan sıfatıyla Ali"ye yönelik sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında verilen beraat hükümlerinin de temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar ..., Cuma ... ve ... haklarında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanıkların temyiz taleplerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Müşteki ...’ın sanık ...’tan şikayetçi olduğu ve kamu davasına katılmak istediğini beyan etmesine rağmen katılma konusunda bir karar verilmediği, müşteki vekilinin kararı temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından, müşteki ...’nin 5271 sayılı CMK"nin 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kamu davasına katılma talebinin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede yazılı bulunmayan cezayı artıran 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Adli sicil kaydına göre Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2011 tarihinde kesinleşmiş, 02.12.2013 tarihinde infaz edilmiş, 31.01.2011 tarih ve 2010/402 Esas - 2011/25 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 188/3, 192/3 ve 62. maddeleri uyarınca verilmiş 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanığın, iş bu mahkumiyet hükmü nedeniyle mükerrir sayılması ve 5237 sayılı TCK"nin 58/6-7 maddeleri uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.