Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2172 Esas 2022/1936 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 03/09/2015
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 3.757.31 TL maddi,14.000.00 TL manevi tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması, yasaya aykırı olmakla birlikte ilamda gösterilen esaslara uygun karar verildiği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Tazminat davasının dayanağı olan Iğdır Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/41 Esas, 2015/198 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 12.05.2009 -10.12.2009 tarihleri arasında 212 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 26.06.2015 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uygun miktarda manevi tazminata hükmedildiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Davacının 15.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacının tazminat taleplerinin kısmen kabulüyle; 3.437,27 TL maddi; 5.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede;
Davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı süreye ilişkin olarak 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplama yapılarak 3.757,31 TL’nin maddi tazminat olarak davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporunda hatalı hesaplama yapılarak belirlenen miktarın hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın eksik tayini,
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunduğu,
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün ''Maddi ve manevi tazminat talebi'', ''01/09/2015'' olan dava tarihinin ''03/09/2015'', ''24/03/2016'' olan karar tarihinin ''25/03/2016'' olarak yazıldığı, gerekçesiyle bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp; 3.757.31 TL maddi, 14.000.00 TL manevi tazminatın 12.05.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Davacının tazminat için işletilecek faizin başlangıç tarihi olarak gözaltı tarihi olan 12.05.2009 tarihini talep etmiş olmasına karşılık 12.05.2019 tarihinden itibaren faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, faiz başlangıcı olarak 1. ve 2. bentlerde yazan "12.05.2019" ibarelerinin yerine "gözaltı tarihi olan 12.05.2009" ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.