Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7459
Karar No: 2019/863
Karar Tarihi: 24.01.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7459 Esas 2019/863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 2010 yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla yargılandığı davada, faturaların usulüne uygun olarak ele geçirilip geçirilmediği konusunda arama kararı veya yazılı emir belgesinin olmaması üzerine eksik araştırma ile hüküm verilmesi hatalı bulunmuştur. Ayrıca, suçu oluşturan vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyet hükmüne varılırken sanık hakkında ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nın 43. maddesinin uygulanması da hatalı bulunmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi ve 53. maddesinin bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/7459 E. , 2019/863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlediğinin iddia ve kabul olunduğu davada; vergi tekniği raporunda,....İl Emniyet Müdürlüğü Mali Suçlarla Mücadele Müdürlüğü"nün yapmış olduğu operasyonlar sonucu bazı kişilerin ev ve işyerlerinde bir takım belgelere el konulmuş olduğu;....İl Emniyet Müdürlüğünce....Vergi Dairesi Başkanlığı"na gönderilen koli içerisinden .... den ele geçen faturalar" yazılı bir adet zarfın içinden suça konu faturaların çıktığı belirtilmiş ise de, dosya arasında arama kararı veya yazılı arama emri ile arama tutanağının bulunmaması karşısında; suça konu belgelerin usulüne uygun olarak ele geçirilip geçirilmediğinin tespiti açısından, arama kararı ile arama tutanağı asıllarının veya onaylı örneklerinin temin edilerek incelenmesi,
2- Faturaların hukuka uygun olan arama kararı üzerine ele geçirildiğinin tespiti halinde; faturalar sanığa gösterilerek kendisi tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin sorulması; düzenlemediğini söylemesi halinde imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması; sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3- Kabule göre;
a) İddianamede, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 43. maddesinin uygulanması yönünde bir talep bulunmamasına karşın, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK’nin 43. maddesinin uygulanması,

b) Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.