Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2407 Esas 2020/3514 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2407
Karar No: 2020/3514

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2407 Esas 2020/3514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda ayrıca tarafların temyiz itirazları da reddedilmiş ve kararın usul ve kanuna uygun olduğu belirtilmiştir. Kanuni gerekçeler ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendidir. Karar 01.07.2020 tarihinde alınmıştır.
2. Hukuk Dairesi         2020/2407 E.  ,  2020/3514 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminatların miktarı yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise her üç dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Davacı-karşı davalı kadın lehine hükmolunan ziynet alacağı tutarları karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, davalı-karşı davacı erkek tarafından temyiz isteminde bulunan bölge adliye mahkemesi kararı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı erkeğin, ziynet alacağı davasına yönelik temyizi yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin ziynet alacağı yönünden REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 01.07.2020 (Çrş.)




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.