Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/104 Esas 2022/1907 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 22/3, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Olay günü, gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içinde, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile kazadan sonra kolluk tarafından yapılan ölçüme göre 1.90 promil alkollü olarak seyri sırasında kaza mahalli olan kontrolsüz dört yönlü kavşağa geldiğinde, kavşağın sağ kolundan gelen ve geçiş önceliğine sahip olan katılanın sevk ve idaresindeki otomobile kavşak içerisinde çarpması neticesinde katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, bilinçli taksirle hareket eden sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın atılı suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.