Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5170 Esas 2020/15123 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5170
Karar No: 2020/15123
Karar Tarihi: 09.12.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5170 Esas 2020/15123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hükmün açıklanması geri bırakılmış ve denetim süresi içinde ikinci bir suç işlenmiştir. Geri bırakılan hüküm açıklanarak, sanık yeniden mahkum edilmiştir. Ancak, yapılan incelemede suçun işlendiği tarihte duran zamanaşımının yeniden işlemeye başladığı ve davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararın detayları, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 8 ve 11. fıkraları, 765 sayılı TCK'nın 491/2 ve 522. maddeleri, 102/4 ve 104/2. maddeleri, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 141/1, 66/1-e ve 67/4. maddeleri ve 7/2, 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddesi ile ilgilidir. 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca, sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.

2. Ceza Dairesi 2020/5170 E. , 2020/15123 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21/04/2009 tarihi itibarıyla duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 12/08/2009 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 491/2, 522. maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 141/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 765 sayılı TCK hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun"un 102/4., 104/2. maddeleri uyarınca hesaplanan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 21/04/2009 tarihinde duran ancak deneme süresinde ikinci suçun işlendiği 12/08/2009 tarihinde tekrar işlemeye başlayan 7 yıl 6 aylık kesintili zamanaşımının suçun işlendiği 17/02/2002 tarihinden 10/12/2015 tarihli karar tarihine kadar geçtiği gözetilerek, davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, deneme devresinde suç işlenmesi nedeniyle geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 09/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.