Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11336 Esas 2022/1933 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 9.786.29 TL maddi; 21.280 TL manevi; alamadığı muhtarlık maaşı toplamı 6.255.64 TL'nin, 15.04.2009-15.09.2010 tarihleri bakımından takip eden ay başından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/395 esas, 2015/379 sayılı ceza dosyası kapsamında silahlı terör örgütüne yardım etmek suçundan 19.03.2009 – 02.09.2010 tarihleri arasında 532 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 15.03.2016 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde açıldığı anlaşılmakla,
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının 57.000 TL maddi, 80.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 9.786.29 TL maddi; 21.280 TL manevi; alamadığı muhtarlık maaşı toplamı 6.255.64 TL'nin, 15.04.2009- 15.09.2010 tarihleri bakımından takip eden ay başından itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Dosya içeriğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/395 esas, 2015/379 karar sayılı ceza dava dosyasında, davacının tutukluluk halinin devamına dair karara karşı yapılan itirazın Batman 2. Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek, tutukluluk halini değerlendirerek itirazın reddine karar verilmiş olup olmadığı dayanak dava dosyası mevcut olmadığından denetlenemediğinden, bu durumun varlığı halinde Batman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin tazminat konusu işlem ile ilişkili olup tazminat davasına bakamayacağı gözetilmeyerek 5271 sayılı CMK'nın 142/2. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
1-Tazminat istemine ilişkin CMK'nın 141. maddesinde suç soruşturması ve kovuşturması sırasında gerçekleşen koruma tedbirlerindeki hukuka aykırılıklar yönünden bu kanun hükümlerine göre tazminat istenebileceğinin belirtildiği, davacının dava dilekçesinde tutuklandığı dönemde tarım ve hayvancılıkla, yargılama aşamasında ise kolluk marifetiyle yaptırılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında muhtar olduğunun tespiti karşısında; davacının tutuklanmadan önceki dönemde ne işle uğraştığının tespit edilmesi; ayrıca bu araştırma neticesinde muhtar olduğunun tespiti halinde; bu kapsamda maaşından kaynaklı maddi zararlarının ödenmesi hususunda idari mercilere başvurması gerektiği dikkate alınarak, bu husustaki talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türü yerine, "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" ibaresine yer verilmesi,
3-Davacı hükmoluncak tazminat miktarları için tutuklama tarihinden itibaren faiz işletilmesini talep etmiş olmasına karşın gözaltı tarihinden itibaren faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.