Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11083 Esas 2022/1882 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/482 Esas – 2015/681 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahla tehdit suçundan usulüne uygun kesinleşme işlemi yapılmadığından infaz edilmesi nedeni ile 26.09.2009-13.02.2011 tarihleri arasında 505 gün cezaevinde kaldığı, yapılan yargılama sonunda 1 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyeti ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 22.01.2016 tarihinde kesinleştiği, cezaevine girdiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 19.192,25 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın cezaevine girdiği tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece tutuklu kaldığı suçtan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında deneme süresi olan 5 yıllık sürenin henüz dolmaması gerekçesiyle davanın reddine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına davacı vekilininin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; davacının cezaevine girdiği silahla tehdit suçu ile ilgili olarak ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/482 Esas – 2015/681 Karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonunda, davacının 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verildiği, kararın 22.01.2016 tarihinde kesinleştiği ve mahkeme hükmünde belirtilen 5 yıllık denetim süresinin temyiz incelemesi sırasında dolduğu ve 04.02.2021 tarihli ek kararı ile düşme kararı verilip bu kararın 23.02.2021 tarihinde kesinleştiği dikkate alınarak;
1-Davacının tazminata esas dosyası incelendiğinde ... 3. Asliye Ceza Mahkemesi 22.09.2011 tarih 2007/603 Esas 2009/35 Karar sayılı ilamı ile 2 yıl 1 ay hapis cezası verilip usulüne uygun kesileşme işlemi yapılmadan cezanın infazına başlandığı davacı sanığın temyizi ile Yargıtay incelemesi ile davacı lehine kararın bozulup 09.12.2015 tarihinde ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/482 Esas – 2015/681 Karar sayılı ilamı ile 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilip HAGB kararı verildiği, 22.01.2016 tarihinde kesinleştiği, davacı söz konusu suç nedeni ile 1 yıl 3 ay hapis cezası nedeniyle 26.09.2009- 26.12.2010 tarihleri arasında infaz görmesi gerekirken bu süreden fazla 26.12.2010-13.02.2011 tarihleri arasında fazladan 49 gün infaz gördüğü; bu nedenle fazladan infaz görülen 26.12.2010-13.02.2011 tarihleri bakımından tazminat talebinin kabulü yerine reddine karar verilmesi,
2-Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.