Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/15578 Esas 2020/849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS

Taraflar arasında görülen tenkis davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."nin raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, tenkis isteğine ilişkindir.
Davacı, mirasbırakan annesi ...’ın maliki olduğu 61 ada 14 parsel sayılı taşınmazdaki ½ payının tamamını torunu olan davalıya muvazaalı olarak, saklı payını zedeleme kastıyla bağışladığını ileri sürerek tenkis istemiştir.
Davalı, taşınmazın mirasbırakana ölünceye kadar bakması amacıyla verildiğini, devirden tüm mirasçıların haberdar olduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, mirasbırakan ..."ın maliki olduğu 61 ada 14 parsel sayılı taşınmazdaki 1/2 payının tamamını kayıtsız şartsız dava dışı oğlu ..."den torunu davalıya 12.04.2010 tarihinde bağış suretiyle temlik ettiği, 1933 doğumlu mirasbırakanın 24.05.2013 tarihinde öldüğü, geriye mirasçıları olarak davacı ile dava dışı...,...,...,... ile kendisinden önce ölen kızı ..."nın mirasçılarının kaldığı, mirasbırakana ait başkaca taşınmazların bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bilindiği ve TMK"nin 565/4. maddesinde düzenlendiği üzere, mirasbırakanın saklı pay kurallarını etkisiz kılmak amacıyla yaptığı açık olan kazandırmalar tenkise tabidir.
Somut olayda davacı taraf temlikin saklı pay kurallarını zedeleme kastıyla yapıldığını usulünce kanıtlamış değildir.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Davalının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.