Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12974 Esas 2020/15121 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12974
Karar No: 2020/15121
Karar Tarihi: 09.12.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12974 Esas 2020/15121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle yargılanan sanık için, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren duran zamanaşımının kesinleşen sonraki suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağını belirtti. Sanık için hesaplanan kesintili zamanaşımının, ikinci suçun işlendiği tarihten geriye doğru hesaplandığı ve suçun işlendiği tarihten itibaren inceleme tarihine kadar geçmiş olduğu belirlendi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanık hakkındaki dava düşürüldü. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi, 8. fıkrası, 11. fıkrası, 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 522, 523. maddeleri, 102/4, 104/2. maddeleri, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143/1, 168/1, 66/1-e, 67/4. maddeleri, 7/2, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/12974 E. , 2020/15121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 20/07/2010 tarihi itibarıyla duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 09/07/2011 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 522, 523. maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 168/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 765 sayılı TCK hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun"un 102/4., 104/2. maddeleri uyarınca hesaplanan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 20/07/2010 tarihinde duran ancak deneme süresinde ikinci suçun işlendiği 09/07/2011 tarihinde tekrar işlemeye başlayan 15 yıllık kesintili zamanaşımının suçun işlendiği 19/02/2004 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 09/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.