5. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3351 Karar No: 2021/5599 Karar Tarihi: 15.04.2021
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/3351 Esas 2021/5599 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2020/3351 E. , 2021/5599 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf isteminin davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R - Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun davacı idare vekili yönünden esastan reddine, davalılar vekili yönünden kısmen kabulü ile HMK"nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir. Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Bursa İli, İnegöl İlçesi, ... Köyü 104 ada 74 parsel sayılı taşınmazın 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak bedel belirleyen yerel mahkeme kararının kaldırılarak objektif değer artış oranının taşınmazın bilirkişi raporundaki özellikleri dikkate alındığında %40 olması gerektiği ve davacı idare lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığından bahisle HMK"nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK"nun 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 15/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.