Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11584 Esas 2022/1887 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/33 Soruşturma - 2016/62 Karar sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yapılan yargılama sonunda kovuşturmaya yer olmadığına hükmedildiği, bu hükmünün 04.02.2016 tarihinde kesinleştiği, suç tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 50,00 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın yakalama tarihinden işletilecek yasal faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın reddine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacının haksız yakalama, gözaltı nedenine dayalı olarak tazminat isteminde bulunulmuş olunması karşısında, tazminat talebinin dayanağı olan 2016/33 Soruşturma - 2016/62 Karar sayılı dosyasında davacı şüpheli hakkında 26.12.2015 saat 16:00 tarihli tutanakta davacı şüphelinin kaba üst araması yapılarak ekip aracına alındığı, 26.12.2015 kimlik tespit tutanağı düzenlendiği, 26.12.2015 saat 16:28'de adli muayene raporu düzenlendiği, 26.12.2015 saat 16:52'de üst arama tutanağı düzenlendiği, 26.12.2015 saat 17:00'de teslim-tebliğ tutanağının bulunduğu anlaşıldığından davacı hakkında yakalama işlemi yapıldığı bu nedenle davacı lehine makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, davanın reddine karar verilmesi,
2-Gerekçeli karar başlığında dava türü olarak “Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat” yerine “CMK 141 maddeleri gereğince tazminat” olarak yazılması,
Kabule göre;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, vekili aracılığıyla davaya cevap dilekçesi sunan davalı lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.