15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6678 Karar No: 2020/5134 Karar Tarihi: 09.06.2020
Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6678 Esas 2020/5134 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığa güveni kötüye kullanma suçundan TCK'nın 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet verildiği belirtilen kararda, sanığın katılandan kiraladığı evden ayrıldıktan sonra evde lcd televizyonunun olmadığının tespit edilmesi sonucu suç işlediği kabul edilmiştir. Dosya uzlaşma kapsamında olsa da uzlaşma sağlanamamıştır. Mahkeme, yargılama sonucunda sair temyiz itirazlarını reddetmiştir ancak, dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde bozma nedeninin sanık lehine olduğu için bozma sonrası yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğini gözetmeyerek yasaya aykırı karar vermiştir. Bu nedenle hükmün CMUK'nun 321. maddesi gereğince bozulması ama yeniden yargılama gerektirmemesi, yargılama giderlerinin Hazine üzerinde bırakılması ve hükmün düzeltilerek oybirliğiyle onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 ve 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları.
Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanığın, katılandan eşyalı olarak kiraladığı evden ayrıldıktan sonra evde lcd televizyonun olmadığının anlaşıldığı şeklinde gerçekleşen eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozma sonrası yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde bozma nedeninin sanık lehine olması nedeniyle bozma sonrasında yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı olduğundan, hükmün CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322"nci maddesi uyarınca, hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderine ilişkin bölüme “bozma sonrası yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına"" ibaresi eklenip, bozmadan sonra yapılan yargılama giderlerinin çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.