Zincirleme tefecilik yapma - tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/865 Esas 2020/1876 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/865
Karar No: 2020/1876
Karar Tarihi: 11.11.2020

Zincirleme tefecilik yapma - tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/865 Esas 2020/1876 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin zincirleme tefecilik yapma suçundan suçlu bulunmasına ve adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesine ilişkin kanun maddesini Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda uygulamadığına karar verdi. Ayrıca, sanıkların tehdit suçundan beraat ettikleri ancak zincirleme tefecilik suçundan ayrı ayrı mahkum edildikleri ifade edildi. Kanun maddeleri ise şunlar: 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi, değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, ve TCK'nın 53. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2020/865 E. , 2020/1876 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Zincirleme tefecilik yapma, tehdit
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ..."a yönelik tehdit suçundan beraat
2- Sanıklar hakkında zincirleme tefecilik suçundan ayrı ayrı mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş ise de, bu hususun ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ayrı ayrı ONANMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.