MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Rize 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 04/04/2017 tarih ve 2016/344 E. - 2017/101 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nce verilen 22/02/2018 tarih ve 2018/87-2018/203 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının marka olarak tescilli 100 gramlık Çaykur Rize Turist çayının benzerini davalının 100 gramlık Simge Rize Siyah Çay olarak piyasaya sürerek haksız rekabette bulunduğunu ileri sürerek marka hakkına tecavüzün durdurulmasına, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve davalının piyasaya sürdüğü çayların toplatılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, taraflarların ambalajlarının benzer olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davalının kullanımının tescilli markasına dayandığı, marka hükümsüz kılınmadığı sürece kullanımın haksız rekabet teşkil etmeyeceği, davalı markasının sonradan hükümsüz kılınmasının geçmişe etkili olmayacağı, davalının kötüniyetinin de ispatlanamadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"nce, davalının kullanımının tescilli marka hakkına dayandığı için davalının eyleminin davacının marka hakkına tecavüz olarak değerlendirilemeyeceği, 556 sayılı KHK"nın 44. maddesi gereğince markanın hükümsüzlüğünün geçmişe etkisinin koşullarının da oluşmadığı gerekçeleriyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.