MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta sonu, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve ücret alacağının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, alacağı bulunmadığını belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davacının, davalıya ait işyerinde, 02.05.2008-16.03.2010 tarihleri arasında 1 yıl, 10 ay, 14 gün brüt 1.108.00 TL ücretle çalıştığı, iş sözleşmesini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma yaptığı, ayda iki pazar hafta tatilinde ve ulusal bayram genel tatillerde çalıştığı gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçiye işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi ile hafta tatili ücretinin doğru hesaplanıp hesaplanmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenmesi 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 63. maddesi hükmüne göre günlük çalışma süresi 11 saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok 11 saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde 11 saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat ve daha fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda mahkemece, davacının, ayda iki pazar günü ve haftanın 6 günü 08:00-20:00 saatleri arasında günde 12 saat çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle, günde 11 saat çalıştığı, haftada 6 gün 66 saat, ayda iki pazar 22 saat olmak üzere haftalık 26,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de günlük 11 saati aşan çalışması nedeniyle 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekirken bir saat ara dinlenmesi düşülerek sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Öte yandan, ayda iki hafta tatili çalışmasının normal 7,5 saatlik mesai kısmı da fazla çalışma süresinin içinde hesaplanmış ise de hafta tatili ücreti ayrıca hesaplandığından normal mesai saati süresi olan 7,5 saat dışlanarak kalan çalışma süresinin fazla çalışma süresine eklenmesi gerekirken tekerrüre esas olacak şekilde hesaplama yapılması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.