Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4082 Esas 2022/2024 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 62, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü ehliyetsiz sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki motosikleti ile meskun mahal içerisinde, azami hız limitinin 50 km/saat olduğu, orta refüjle bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli, asfalt kaplama, cadde üzerinde Gazi Muhtarpaşa Bulvarını takiben 3. Cadde istikametine doğru gündüz vakti seyri sırasında yaya geçidi bulunan olay mahalline geldiğinde, 02/10/2015 tarihli CD çözümleme tutanağından anlaşıldığı üzere yayaların geçişini beklemek üzere durmakta olan iki aracın, gidiş istikametine göre sağ tarafından geçerek seyrine devam ettiği esnada yolun solundan sağına yaya geçidi üzerinden geçiş yapmakta olan yaya ...'u yanında bulunan araçlar nedeni ile fark etmeyerek yayaya aracının sağ yan kısımları ile sağ şerit içerisinde çarpması sonucu sanığın tam ve asli kusurlu olarak ...'un ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli ve tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2-Bilinçli taksirle hareket etmeyen sanık hakkında, koşulları oluşmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 22/3. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
3-Suç tarihi itibariyle sürücü belgesi olmayan sanık hakkında TCK’nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-TCK'nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece de kabul edilmekle sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddesi olan TCK'nın 50/4. ve 52/2. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.