Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/1833 Esas 2020/4570 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Kadınhanı Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.02.2017 tarihinde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın kabulüne dair verilen 21.11.2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 07.01.2019 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş; davalı ... tarafından bu kez ek kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan temyiz incelemesi sonunda, Dairemizin 10.10.2019 tarihli 2019/3139 Esas 2019/6553 Karar sayılı ilamı ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin ek kararının onanmasına karar verilmiştir. Dairemizin bu ilamına karşı davalı ... tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş olup mahkemece, karar düzeltme isteminin reddine karar verilmesi üzerine davalı tarafından bu kez karar düzeltme isteminin reddine dair verilen 10.04.2020 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi talep edilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Bir kısım davalılar, davanın reddini savunmuş; diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine dair verilen 21.11.2017 tarihli karara karşı bir kısım davalılar vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen 06.11.2018 tarihli kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 07.01.2019 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş; davalı ... tarafından bu kez ek kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10.10.2019 tarihli 2019/3139 Esas 2019/6553 Karar sayılı ilamı ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin ek kararının onanmasına karar verilmiştir.
Dairemizin onama ilamına karşı davalı ... tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş; yerel mahkemece, karar düzeltme isteminin reddine karar verilmesi üzerine davalı tarafından bu kez karar düzeltme isteminin reddine dair verilen 10.04.2020 tarihli ek karar temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi uyarınca; bölge adliye mahkemelerinin Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı belirtilmiştir.
Bölge adliye mahkemelerinin 20/07/2016 tarihinde tüm yurtta göreve başlayacağı 29525 sayılı Resmi Gazete"de ilan edildiğinden, bu tarihten sonra verilen kararlar hakkında 6100 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümleri uygulanacaktır. 6100 sayılı Kanunun 341 ila 381. maddelerinde istinaf, temyiz ve yargılamanın iadesi kanun yollarına yer verilmiş, 1086 sayılı HUMK döneminde tanınmış olan karar düzeltme yoluna yer verilmemiştir.
Somut olayda yerel mahkemece, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkin davalarda verilen kararlara karşı karar düzeltme kanun yoluna başvurulamayacağı gerekçesi ile davalı ..."ın karar düzeltme isteminin reddine karar verilmiş ise de bu hususta karar verme yetkisi temyiz incelemesini yapan Dairemize aittir.
Bu durumda yerel mahkemece, davalı ..."ın karar düzeltme isteminin reddine dair verilen 10.04.2020 tarihli 2017/13 Esas, 175 Karar sayılı ek kararın kaldırılarak, Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Dairemizce verilen kararlar aleyhine karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün olmadığından, davalının bu yöndeki dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ilk derece mahkemesinin 10.04.2020 tarihli 2017/13 Esas 2017/175 Karar sayılı ek kararın KALDIRILMASINA, davalı ..."ın karar düzeltme istemini içeren dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 17/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.