Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7046 Esas 2020/5124 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7046
Karar No: 2020/5124
Karar Tarihi: 09.06.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7046 Esas 2020/5124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın güveni kötüye kullanma suçuyla mahkum edildiği ve temyiz edildiği belirtilen bir mahkeme kararı incelenmiştir. Sanığın aracı kiraladığı ancak süresinde getirmeyip başkasına satarak güveni kötüye kullandığı tespit edilmiştir. Kararda, sanığın daha önceki dolandırıcılık suçu nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı ve adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilme ihtimali gibi konulara da değinilmiştir.
Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 155/1, 62, 52/2-4, 53, 58. maddeleri; 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi; 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları.

15. Ceza Dairesi 2018/7046 E. , 2020/5124 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nın 155/1, 62, 52/2-4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılandan kiraladığı aracı süresinde getirmeyip haricen başkasına sattığı şeklinde gerçekleşen eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ceza Genel Kurulu"nun 23.01.2018 tarih 2015/8-962 Esas, 2018/6 Karar sayılı kararı uyarınca sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 esas ve 2018/16 karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı ...nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözletilmesinin mümkün olduğu görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın cezasının para cezasına çevrilmesini talep ettiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.