Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/73 Esas 2019/7610 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/73
Karar No: 2019/7610
Karar Tarihi: 09.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/73 Esas 2019/7610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Olayda taraflar arasında kavga yaşanmış ve doktor raporuyla sanığın da yaralandığı tespit edilmiştir. Ancak, hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı konusunda farklı beyanlar bulunmaktadır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Ceza Daireleri kararlarına göre, bu durumda ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemiyorsa sanık lehine değerlendirme yapılması gerekmektedir. Buna rağmen, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin kararıyla bazı hükümleri iptal edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi nedeniyle sanığın hak yoksunluğu yaşadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereği bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddelerine göre, haksız tahrik hükümlerinin sanık lehine değerlendirilmesi gerekmektedir ve Anayasa Mahkemesi'nin kararlarına uygun şekilde hak ihlalleri tespit edilirse yeniden değerlendirme yapılması gerekmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/73 E. , 2019/7610 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tarafların karşılıklı olarak kavga ettikleri ve alınan doktor raporuna göre sanığında yaralandığı olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.