Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28511 Esas 2019/1252 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/28511
Karar No: 2019/1252
Karar Tarihi: 16.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28511 Esas 2019/1252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Bakanlığa ait devlet hastanesinde temizlik işçisi olarak çalışan ve emeklilik süresinin dolması nedeniyle iş akdini haklı nedenle sona erdiren davacı, kıdem, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle davalıdan tahsilini talep etmiştir. Yerel mahkeme, davacının tüm alacaklarının asıl işveren olan davalı Bakanlık tarafından ödenmesi gerektiğini ve haklı nedenle fesih hallerini ispatlayamayan işverenin davacıya kıdem tazminatı ödemesi gerektiğini kararlaştırmıştır. Ancak fazla mesai süresinin hatalı hesaplanması nedeniyle temyiz edilmiştir ve Yargıtay kararı doğrultusunda fazla mesai süresi haftada 12 saat olarak kabul edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. Maddesi, asıl işveren alt işveren ilişkisini belirlemekte ve işçinin tüm alacaklarının asıl işveren tarafından ödenmesini gerektirmektedir.
9. Hukuk Dairesi         2015/28511 E.  ,  2019/1252 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    YARGITAY KARARI
    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bakanlığa ait ... Devlet Hastanesinde ihale ile iş alan şirketlerde temizlik işçisi olarak çalıştığını, emeklilik süresinin dolması üzerine iş akdini haklı nedenle feshettiğini, kıdem, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödenmediğini iddia ederek davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının bakanlık işçisi olmadığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı Bakanlığa ait devlet hastanesinde 10/01/2001 tarihinden 31/01/2014 tarihine kadar kesintisiz olarak çalıştığı, davacı işçinin işe başladığı tarihten itibaren T.C. ..."na bağlı ... Devlet Hastanesinde değişen şirketler işçisi olarak çalıştığı, şirketler değişse bile davacının çalışmaya devam ettiği, davalı Bakanlık ile dava dışı taşeron şirketler arasında 4857 sayılı yasanın 2. Maddesi kapsamında asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunduğu, işçinin tüm alacaklarından asıl işverenin sorumlu olduğu, haklı nedenle fesih hallerini ispat yükü kendisine düşen işverenin haklı fesih nedenlerini ispatlayamadığı, davacının emeklilik süresinin dolması nedeniyle iş akdini haklı nedenle sona erdirdiği, davacıya kıdem tazminatının ödenmesinin gerektiği, davacı işçinin tanık beyanları ile fazla çalışma yaptığını ispatladığı, işçinin çalışma saatlerinin ve varsa fazla mesailerini ve fazla çalışmalarını hiç bir şüpheye yer bırakmayacak şekilde düzenlemesi ve ispatlaması gereken işverenin davacının iddiasının aksini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı dava dilekçesinde bir gün çalışıp bir gün dinlenme esasına göre çalıştığı dönemde, çalışmasına rastlayan günde 12 saat çalıştığını açıklamıştır. Öncelikle bilirkişinin talebi aşarak bu çalışma süresini 16 saat olarak kabulü yerinde değildir. Diğer taraftan hatalı şekilde çalışmayı 16 saat kabul ederek yapılan hesaplamanın aynı zamanda gece çalışmasını da içerdiği gözden kaçırılarak gece çalışması adı altında mükerrer bir hesaplama yapılmasıda hatalıdır. Söz konusu dönemdeki fazla mesai sadece gece çalışmasından kaynaklandığından, haftada 4 gece çalıştığı anlaşılan davacının 1,5 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde (10,5 - 7,5 = 3*4=12) haftada 12 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmesi gerekirken fazla mesai süresinin talep aşılarak ve mükerrer hesap yapılarak haftalık 22,5 saat olarak tespiti hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, 16.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.