MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Tanıma-Tenfiz

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, 22.12.2011 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı Marburg yerel mahkemesinin 12.01.1998 tarih 19 F 361/97 sayılı dosyasında davalı ile boşandıklarını, kararın 21.01.1998 tarihinde kesinleştiğini belirtip, belirtilen boşanma ilamının tanıma ve tenfizine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece yapılan yargılama neticesinde 20.10.2000 tarih 2000/146 esas, 2000/498 karar sayılı ilamla talebin kabulüyle tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme ilamının aynen tenfizine karar verilmiştir. Mahkemece verilen karar kesinleşmeden davalı ... 09.11.2000 tarihinde vefat ettiğinden yasal mirasçıları olan ... (annesi) ... (kardeş) vekilince yapılan başvuru ile kararın yasal mirasçılara tebliği sonrasında kesinleştirilmesi istenilmiştir. Yerel mahkemece kararın yasal mirasçılara tebliğ yapılmasına ve yasal sürede temyiz olunmamasına karşılık 22.12.2011 tarihli ek kararla “yalnız öleni ilgilendiren yani mirasçılara geçmeyen haklara ilişkin davalar tarafın ölümü ile konusuz kalan bu davalara ölen tarafın mirasçılarına karşı devam edilmesine olanak yoktur” şeklindeki gerekçe ile kararın kesinleştirilmesine dair talebin reddine karar verilmiştir. Kararın tenfiz edilmesinde hukuki yararı bulunan herkes tenfiz isteminde bulunabilir (MÖHUK md.52/1). Bu itibarla murisin mirasçılarının davaya devam edip kararın kesinleştirilmesini istemekte hukuki yararı bulunmaktadır. Yabancı mahkeme ilamının kesin hüküm veya kesin delil etkisi yabancı mahkeme ilamının kesinleştiği tarihten hüküm ifade eder (MÖHUK md.59). Bu nedenle evlilik ölümle değil yabancı mahkeme ilamının kesinleşmesiyle sona ermiştir. 5718 sayılı Yasanın belirtilen hükümleri ile kararın taraflarca temyiz edilmediği de gözetilerek talebin kabulüne karar vermek gerekirken, yazılı gerekçeyle reddi doğru değildir. Ancak kararın kesinleştirilmesine yönelik işlemler idari işlem niteliğinde olup, mahkemece kesinleştirme talebi konusunda verilen kararın her zaman düzeltilmesinin mümkün bulunması ve bu yöndeki idari kararların temyizinin kabil bulunmaması sebebiyle temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple temyiz isteminin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.14.01.2013 (Pzt.)