Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/2931 Esas 2019/3429 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2931
Karar No: 2019/3429
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/2931 Esas 2019/3429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşıyaka 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2018/2931 E. ve 2019/3429 K. sayılı kararına göre, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan mahkumiyeti hatalıdır. Çünkü suça ilişkin kanun maddelerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırılması yapılmadan hüküm verilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce işlediği suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediği de araştırılmalıdır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 191. maddesi, 191. maddenin 5. fıkrası, 31/3, 50/1-a, 52/2, 62/1 ve CMK'nın 223. maddesi, 232/6.

20. Ceza Dairesi 2018/2931 E. , 2019/3429 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : KARŞIYAKA 7. Asliye Ceza Mahkemesi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Suç tarihinde yürürlükte olan ... sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürülüğe giren ... sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma ve somutlaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, ... sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında TCK 31/3. maddesi uyarınca hükmedilen 8 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 indirim yapılırken cezanın “6 ay 20 gün” yerine hesap hatası sonucu “6 ay 10 gün” olarak belirlenmesi, ardından ise aynı Kanun"un 52/2. maddesi uyarınca bir günü 20 TL"den belirlenmek suretiyle adli para cezasına çevrilirken cezanın “3.800 TL” yerine yine hesap hatası sonucu “4.000 TL” olarak belirlenmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
b-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK"nın 50/1-a olarak gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 30.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.