MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.11.2011 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 28.01.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, paydaş olduğu 1881 parsel sayılı taşınmazın 1/3 payını davalının satış yoluyla 12.10.2011 tarihinde edindiğini tapu kaydından öğrendiğini, önalım hakkını kullanmak istediğini ileri sürerek, taşınmaz payının iptali ile adına tescilini istemiştir.
Davalı, gerçek bir satış bulunmadığını, taraflar arasındaki 15.09.2011 günlü protokol uyarınca işlem yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraflar arasındaki protokole rağmen önalım isteminin TMK’nun 2. maddesine aykırı bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, önalım hakkı nedeniyle tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Önalım hakkı, paylı mülkiyet hükümlerine tabi taşınmazlarda bir paydaşın taşınmazdaki payını kısmen veya tamamen üçüncü kişiye satması halinde, diğer paydaşlara, satılan bu payı öncelikle satın alma yetkisi veren bir haktır. Bu hak, paylı mülkiyet ilişkisi kurulduğu anda doğar ve pay satışı yapılmasıyla kullanılabilir hale gelir. 4721 sayılı TMK.nın 733/1 maddesine göre belirli bir satışta önalım hakkını kullanmaktan vazgeçme yazılı şekle tabidir.
Somut uyuşmazlıkta, 1881 parsel sayılı taşınmazda davalının dava dışı Şahziye’den 12.10.2011 tarihinde satın aldığı 1/3 payın maliki;
davacının ise, 2/3 pay maliki olduğu anlaşılmaktadır. Davacının önalım hakkına dayalı tescil talebi, taraflar arasında düzenlenen 15.09.2011 günlü protokole rağmen önalım hakkına dayanılmasının TMK’nun 2. maddesine aykırılık oluşturduğu gerekçesiyle reddedilmiş ise de anılan adi yazılı belgede davacı, davalı ve dava konusu payı satan Şahziye’nin isimleri yazılı olmasına rağmen imzaları bulunmamaktadır. 6100 sayılı HMK’nun 205/1. maddesi gereğince “Mahkeme huzurunda ikrar olunan veya mahkemece inkar edenden sadır olduğu kabul edilen adi senetler, aksi ispat edilmedikçe kesin delil sayılır.” Mahkemenin ret gerekçesinin dayanağını oluşturan 15.09.2011 günlü protokol davalı tarafından kabul edilmediği gibi davalının imzasını da taşımamaktadır. Dolayısıyla taraflar arasında çekişme konusu taşınmaza yönelik davalıyı bağlayıcı bir protokolün var olduğu kabul edilmez.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilerek işin esasına girilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 14.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi