Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/4391 Esas 2014/3849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki istihkak-şikayet davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı borçlu vekilince temyiz edilmiş, temyizin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle mahkemenin 05.12.2011 günlü ek kararıyla temyiz talebinin reddine karar verilmiş bu ek karar davacı borçlu vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı borçlu vekili, ....İcra Müdürlüğünün 2009/2989, 2991 ve 2596 sayılı takip dosyalarından haczedilen menkullerin dava dışı ..... Finansal Kiralama A.Ş."ne leazingli olduğunu haczedilemeyeceğini ileri sürerek haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, dava konusu malların dava dışı Finansal Kiralama şirketlerine leazingli mallar olduğunu, bedellerinin davacı borçlu tarafından ödenmediği için malların bu şirketlere teslim edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyizin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle mahkemenin 09.12.2011 günlü ek kararıyla temyiz talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Kısa kararda vekalet ücretine hükmedilmediği halde gerekçeli kararda davalı yararına vekalet ücretine hükmedilerek davacı aleyhine durum yaratılmıştır. Gerekçeli karar davacıya tebliğ de edilmediğinden temyiz süresi davacı yönünden tefhimden başlamayıp öğrenme tarihinden başlar. Buna göre de davacının temyizinin süresinde olduğunun kabulü gerekir.
Bu durumda mahkemenin temyiz dilekçesinin reddine dair 09.12.2011 gün ve 2009/513-2011/1006 sayılı ek kararının bozularak ortadan kaldırılması gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyizine konu vekalet ücretine yönelik, temyiz incelemesinde ise;
Dava konusu takip dosyalarından davacı ... İthalat İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketinin takip borçlusu olduğu, ve davanın maktu harçla açıldığı anlaşılmakla, davanın Finansal Kiralama Kanunu"nun 97. Maddesine dayalı " haczedilmezlik şikayeti" niteliğinde olmasına, ve şikayet davalarında maktu vekalet ücretine hükmedilmesinin gerekmesine göre mahkemece davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, takip borçlusu tarafından istihkak davası açılamayacağı gözetilmeden dava "istihkak davası" olarak nitelendirilerek nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK"nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 Sayılı HUMK"nin 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı borçlu vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile mahkemenin 09.12.2011 gün ve 2009/513-2011/1006 sayılı ek kararının ortadan kaldırılmasına, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendinin tamamen hükümden çıkartılarak yerine "AAÜT"nin 6. Maddesi uyarınca davalı alacaklı yararına takdir edilen 360,00 TL. maktu vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTEREK ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 6,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı borçludan alınmasına 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.