14. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/2150 Karar No: 2020/4561 Karar Tarihi: 16.07.2020
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/2150 Esas 2020/4561 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, teminat ipoteğinin kaldırılması talebiyle davalı aleyhine dava açmış ancak yerel mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Dava değeri 9.000,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Temyiz kesinlik sınırının altında kalan dava için davacı tarafın temyiz hakkı bulunmadığından temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341, 361 ve 362. maddeleridir.
14. Hukuk Dairesi 2020/2150 E. , 2020/4561 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11/10/2018 tarihinde verilen dilekçeyle teminat ipoteğinin kaldırılması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 03/10/2019 tarihli hükmün İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü. K A R A R Dava, teminat ipoteğinin kaldırılması istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Dosya içeriğine göre, dava değeri 9.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2020 yılı için 72.070TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 16/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.