4. İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı-karşı davacı .... ve davalı .... vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı ..."nin sebepleri bildirilmeyen bozma isteğinin ve davalı karşı davacı ..."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacı (karşı davalı) işçi vekili, müvekkilinin davalı (karşı davacı) .... işçisi olarak diğer davalı ...."ne ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesini noterden gönderdiği ihtarname ile 29.08.2014 günü saat 24.00 itibari ile fazla mesai, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmemesi, çalışmalarının kuruma eksik bildirilmesi nedenleri ile haklı olarak feshettiğini, fazla mesai yaptığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ancak ücretinin ödenmediğini, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının aralarında asıl-alt işveren ilişkisi bulunan davalı (karşı davacı) şirket ile davalı şirketten müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı (karşı davacı) .... vekili, davacı (karşı davalı) işçinin yeni dönem ihalesini alan dava dışı ... isimli şirkette çalışmaya devam ettiğini, işyeri devri bulunduğunu, işçinin gönderdiği fesih ihtarnamesinin soyut nedenlere dayandığı gibi işçinin gerçek iradesini yansıtmadığını, işçiyi kıdem tazminatı yükü olmadan çalıştırmak isteyen dava dışı ... isimli şirketin bir dayatması olduğunu, bu nedenle feshe bağlı alacakların talep edilemeyeceğini, işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığından fazla mesai yapılmasının mümkün olmadığını, nadiren başka bir işçinin yerine çalışılması gibi arizi durumlardan kaynaklanan fazla mesai ücretinin bordrolara yansıtılarak ödendiğini, milli bayram ve genel tatil günleri vardiyasına denk gelmiş ise çalıştığını, bunun da ücretinin ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını beyanla davanın reddini istemiş; karşı dava olarak davacı (karşı davalı) işçiden ihbar tazminatının tahsilini istemiştir.
Davalı .... vekili de davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacı (karşı davalı) işçinin fazla mesai yaptığı, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, bu çalışmalarının karşılığının ödenmediği, bu nedenle feshin haklı nedene dayandığı, bilirkişi raporunda hesap edilen alacaklarının bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı (karşı davalı) işçinin eda ettiği yemin de dikkate alınarak yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır. Ancak yemin delili, ispat etmekle yükümlü olduğu hususu ispat etmek için başkaca delili bulunmayan tarafın başvurduğu son çaredir. Bu itibarla davalı (karşı davacı) vekilinin bilirkişi raporundan sonra sunduğu davacı (karşı davalı) işçinin 16.05.2009-17.05.2009 ve 08.09.2008-18.09.2008 tarihleri arasında yıllık izin kullandığına dair belgeler öncelikle dikkate alınarak kullanılmayan yıllık izin süresi belirlendikten sonra işçiye yemin ettirilmesi gerekirken, davalı tarafın aleyhine olacak biçimde doğrudan yemin ettirilmesi doğru olmamıştır.
3- Fazla mesai ücreti konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Davacı (karşı davalı) işçi vekili, müvekkilinin fazla mesai yaptığını, günde 13 saat kimi zaman 15 saat çalıştığını ancak fazla mesai ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı (karşı davacı) ...."nin üç vardiyalı sistem dahilinde çalışıldığını savunmasına rağmen dinlenen taraf tanıklarının beyanlarına göre işçilerin vardiyasından dört saat önce ya da vardiya bitiminden sonra 4 saat daha çalıştırıldığı ve haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek alacak hesaplanmıştır. Dosya içeriğindeki deliller dikkate alındığında bilirkişinin ve buna itibar eden mahkemenin kabulü yerindedir. Ancak haftalık 18 saat fazla mesai tanık anlatımları ile tespit edilmiş olup kayda dayanmamaktadır. Bu itibarla işçinin ihtirazi kaydının bulunmaması nedeni fazla mesai tahakkuku bulunan tüm ayların dışlanması yerine, bazı aylara ait bordrolardaki fazla mesai tahakkuklarının sembolik olduğu gerekçesi ile mahsubu hatalı olmuştur. Fazla mesai tahakkuku bulunan tüm aylar hesaplamalarda dışlanmalıdır. Öte yandan bilirkişi raporundan sonra sunulan mahsup edilenler dışındaki 2008-2009-2010-2011 ve 2012 yıllarına ait bordrolarda fazla mesai tahakkuku bulunup bunların da hesaplamalarda dışlanması gerekirken dikkate alınmaması doğru olmamıştır.
4-Tanık anlatımlarına gör davacı (karşı davalı )işçinin milli bayram ve genel tatil günlerinin tamamında çalıştığı kabul edilerek tahakkuk bulunan aylar dışlanmak sureti ile milli bayram ve genel tatil ücreti hüküm altına alınmış ise de, davalı (karşı davacı) vekilinin bilirkişi raporundan sonra sunduğu ve milli bayram ve genel tatil çalışma ücret tahakkuku bulunan 2014 yılı öncesine ait bazı bordrolar dikkate alınmamış, bu aylar için de alacak hesabı yapılmış olması hatalı olmuştur.
5-Davacı (karşı davalı) vekili kısmi olarak açtığı davada bilirkişi raporundan sonra verdiği ıslah dilekçesinde davalı tarafın ıslaha karşı ileri sürmesi muhtemel zaman aşımı savunmasını dikkate alarak talepte bulunmuştur. Davacı (karşı davalı) vekilinin yaptığı hesaplama denetime elverişli ve doğru ise de, mahsup edilen fazla mesai ücretinin dikkate alınmaması nedeni ile davalı taraf aleyhine olacak şekilde eksiktir. Davalı (karşı davacı) ve davalı şirketin süresinde ve usulünce ileri sürdüğü ıslah zaman aşımı alınacak ek hesap raporu ile değerlendirilmelidir.
Yapılacak iş yukarıda yazılı bozma nedenleri ilgili alınacak ek hesap raporu ile işçilik alacaklarını belirlemek ve davalı taraf yararına oluşan kazanılmış hakları ihlal etmeden bir karar vermek olmalıdır.
O halde davalı (karşı davacı) ..."nin ve davalı ..."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (karşı davacı) ve davalı şirkete iadesine, 29.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.